System bankowy pośredniczy w przepływie strumieni gotówkowych pomiędzy posiadaczami środków pieniężnych a ich użytkownikami. Pieniądze wyemitowane przez bank centralny rozpoczynają długi i kosztowny cykl.

Droga prowadzi od banku centralnego poprzez oddziały zasilające banków do kas w oddziałach operacyjnych oraz bankomatów. Tędy trafia do jednostek gospodarczych i portfeli indywidualnych nabywców. Ci wydają większość posiadanych pieniędzy na różnego rodzaju usługi i towary w dostępnych sieciach detalicznych. Stąd pieniądze wracają ponownie do systemu bankowego.

Prawo bankowe wymaga aby wszystkie pieniądze powracające do obiegu były przeliczone, uporządkowane, zweryfikowane pod kątem autentyczności, posortowane na kategorie jakościowe (obiegowe / zniszczone) oraz odpowiednio zapakowane. W Polsce czynności te są wykonywane niemalże wyłącznie ręcznie. Łatwo je wykonać w kasie, ale w kolejnych ogniwach gdzie następuje stopniowa koncentracja strumieni 

pieniędzy, obsługa staje się coraz bardziej czasochłonna i kosztowna. Niemniej kosztowna jest dystrybucja gotówki na coraz bardziej rozproszonym rynku. Jeżeli dodamy do tego nakłady na zabezpieczenia oraz utracone odsetki od rezerw kasowych - uzyskamy pełny obraz kosztów związanych z cyrkulacją pieniędzy.

Według analityków łączny roczny koszt funkcjonowania obrotu gotówkowego w Polsce przekracza 3 miliardy złotych. Podzielony na wiele ogniw, koszt ten nie jest bezpośrednio widoczny, tak jak nie jest dostrzegana konieczność jego redukcji.

Gotówka przez kolejne lata pozostanie dominującą formą rozliczeń. Świadczy o tym chociażby stale rosnąca liczba bankomatów - które służą głównie do dystrybucji gotówki lub kosztowny proces zastępowania walut narodowych wspólną walutą “euro”. Jest pewne, że problem będzie narastał - należy pamiętać o rosnącej liczbie klientów banków oraz o detalicznym charakterze transakcji –są coraz mniejsze, przez co liczniejsze i każdego roku bardziej rozproszone.